Viscerale Technieken

Viscerale Technieken bestaan uit gerichte manuele technieken, die het herstel van een normale, gezonde beweeglijkheid van het bindweefsel rondom de inwendige organen ondersteunt.

De inwendige organen zitten met bindweefsel vast aan de wervelkolom, het bekken, de schedel, de ribben, het borstbeen of omliggende inwendige organen. Bindweefsel zorgt er dus voor dat de inwendige organen in het lichaam op hun plaats blijven.

Beweging van organen

In de jaren 70 ontdekte de Franse osteopaat Jean-Pierre Barral dat bij een optimale gezondheid er een voortdurende beweging bestaat tussen het bindweefsel van de inwendige organen en haar omgeving. Tijdens activiteiten zoals wandelen en bukken, moeten het bindweefsel rondom de inwendige organen ten opzichte van elkaar en hun omgeving (het musculoskeletaal systeem) kunnen bewegen en glijden. Deze relatie blijft stabiel, ondanks het feit dat het lichaam een eindeloze variatie aan bewegingen doormaakt. Echter, als een orgaan niet optimaal kan bewegen - ten gevolge van infecties, ontstekingen, verklevingen, abnormale spanning of verplaatsing - dan zal het andere organen en lichaamsstructuren ongunstig beïnvloeden. Deze disbalans zal in eerste instantie beperkingen en chronische irritatie in het musculoskeletale systeem creëren. Op langere termijn kunnen er ook klachten ontstaan van de organen zelf, zoals obstipatie, maagzuur, et cetera.

Op langere termijn kan de houding van het lichaam zich zelfs structureel aan een stoornis aanpassen, wat weer kan leiden tot chronische klachten van het bewegingsapparaat. Dit noemen we letselketens of bindweefselroutes.

Viscerale Technieken kijken dus niet alleen naar de disfunctie van een orgaan maar naar het hele lichaam om de oorzaak van de klacht op te sporen.

Principes van Viscerale Manipulaties.

Viscerale Technieken zijn gebaseerd op twee principes:

1. Alle organen, botstructuren, spieren en het zenuwensysteem zijn omgeven en onderlingverbonden door bindweefsel.
2. Elk inwendig orgaan beweegt binnen het bindweefsel om een eigen fysiologische as.

Organen zijn constant in beweging. Als je ademt, loopt of rekt bewegen je organen in je borst en buik. Bijvoorbeeld, als je ademt bewegen je nieren 3 tot 4 cm en bij een diepe ademhaling wel 10 cm. Dat is op een dag bijna ongeveer 700 meter.

Organen en emoties

Emoties hebben een grote invloed op onze lichaamsfuncties. Dit komt voor een heel groot deel voort uit hoe onze organen reageren op onze gevoelens. Verschillende emoties reageren op verschillende organen. Emotionele reacties kunnen vertaald worden bv in kortademigheid, naar hartzeer, overgeven, maagzuur of flauw vallen. Als het brein negatieve emoties ontvangt zal er meer spanning ontstaan in het desbetreffende orgaan en deze zal op zijn manier weer spanning terug sturen naar het brein. Andersom, een fysiek aangedaan orgaan kan emotionele onrust veroorzaken. Dit resulteert in een vicieuze cirkel.

Viscerale Technieken kunnen deze cirkel doorbreken, waardoor het orgaan zich kan herstellen en de emoties meer in balans kunnen komen.